Мы маўчалі, як нямыя,
Мы ўздыхалі ўсё цяжэй,
Грызлі думкі нас благія,
Слёзы падалі з вачэй.
Мы хадзілі, як уночы,
Сярод мукі, сярод зла;
Туманы сляпілі вочы,
Цемра хмар на нас лягла.
З нас нямала жартавалі,
Той нас крыўдзіў, гэты сек.
Годнасць нашую тапталі,
Ў нас заплёван чалавек.
Хай святло навукі яснай
Заблішчыць, як сонца ўсход,
Няхай родным словам шчасна
Загаворыць наш народ.
Апошнiя водгукi
4 года 29 недель назад
7 лет 2 недели назад
7 лет 6 недель назад
7 лет 49 недель назад
8 лет 3 недели назад
8 лет 12 недель назад
8 лет 16 недель назад
8 лет 27 недель назад
8 лет 37 недель назад
9 лет 1 неделя назад