Мы маўчалі, як нямыя,
Мы ўздыхалі ўсё цяжэй,
Грызлі думкі нас благія,
Слёзы падалі з вачэй.
Мы хадзілі, як уночы,
Сярод мукі, сярод зла;
Туманы сляпілі вочы,
Цемра хмар на нас лягла.
З нас нямала жартавалі,
Той нас крыўдзіў, гэты сек.
Годнасць нашую тапталі,
Ў нас заплёван чалавек.
Хай святло навукі яснай
Заблішчыць, як сонца ўсход,
Няхай родным словам шчасна
Загаворыць наш народ.
Апошнiя водгукi
2 года 51 неделя назад
5 лет 24 недели назад
5 лет 28 недель назад
6 лет 19 недель назад
6 лет 25 недель назад
6 лет 34 недели назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 49 недель назад
7 лет 7 недель назад
7 лет 23 недели назад