Запытай ты сябе, чалавеча:
Што зрабіў для айчыны, ці многа?
I які ўзяў цяжар ты на плечы,
Каб наблізіць наш час перамогі?
Няхай сэрца тваё і сумленне
Знаць не будуць ніколі спакою,
Покі сее смерць і разбурэнне
Чорны вораг крывавай рукою.
Не ганьбуй жа ніякай работай,
Адно толькі ты май на ўвазе:
Болей хлеба, гармат, кулямётаў
На пагібель фашысцкай заразе.
Калі ж ты, як нядбайны туляга,
За чужыя хаваешся спіны,
То няхай на цябе падзе пляга —
Ты не сын свае маці-айчыны.
Апошнiя водгукi
2 года 23 недели назад
4 года 48 недель назад
5 лет 1 день назад
5 лет 43 недели назад
5 лет 49 недель назад
6 лет 5 недель назад
6 лет 9 недель назад
6 лет 21 неделя назад
6 лет 30 недель назад
6 лет 47 недель назад